Odsłonięcie obelisku nieżyjącego trenera Hodury symbolicznym aktem odnowy sopockiego Ogniwa?

- Nie wiem, chciałbym jak najkrócej - mówi Jarosław Hodura, były zawodnik, trener, aktywny uczestnik prac zarządu klubu i syn Edwarda Hodury. Hodura jak sam mówi od ponad roku chodzi w sprawach Ogniwa i walczy o wsparcie miasta. Teraz jest mu o tyle łatwiej, że jest radnym Sopotu, prezydentowi Jackowi Karnowskiemu też rugby nie jest obojętne, bo przed laty sam je trenował. Jest więc szansa na wyjście z dołka organizacyjnego.

Jeszcze w ubiegłym sezonie Ogniwo było w ekstraklasie rugby

Pomoc Ogniwu jest potrzebna, bo bez niej klub prawdopodobnie przestałby istnieć.
- Jestem optymistą - mówi Hodura. Miasto będzie nam pomagać finansowo, choć nie mogę jeszcze powiedzieć w jakim zakresie. Wszystko wskazuje na to, że będziemy mieć też kilku mniejszych sponsorów, powinniśmy się włączyć do walki o ekstraligę, ale nie mogę dziś obiecać, że od razu awansujemy - dodaje Hodura. Jego zdaniem głównymi rywalami Ogniwa w bitwie o powrót do elity będą Koszalin, Olsztyn, Siedlce i warszawska Skra.

Dla Ogniwa priorytetem będzie zatrzymanie kilku rugbistów, którzy mogliby odejść do mocniejszych klubów, jak choćby Lechia Gdańsk, która będzie walczyć o mistrzostwo Polski. - Do drużyny chce dołączyć 5-6 juniorów, naszych zdolnych wychowanków, z których 2-3 powinno śmiało znaleźć się w pierwszym składzie - dodaje trener Ogniwa. Jeśli uda nam się ten plan to będziemy trochę eksperymentować, tak by nasza gra mogła podobać się kibicom. Chciałbym, żeby Ogniwo grało widowiskowo i ofensywnie - mówi Hodura.

Według trenera to, o co będzie grało Ogniwo będzie wiadome w przerwie zimowej. Sezon w I lidze zaczyna się 3/4 września. Na razie Ogniwo może cieszyć się nie tylko z powrotu pomnika swojego patrona i założyciela, ale także pierwszego sukcesu. W sobotę siódemka tego klubu wygrała w Sopocie turniej imienia Edwarda Hodury. Młoda sopocka drużyna w pokonanym polu zostawiła m.in. Lechię Gdańsk i Arkę Gdynia, ale te ekipy nie grały w najmocniejszych składach.
Od czegoś trzeba jednak zacząć, oby sukces sopockiej siódemki był początkiem lepszych czasów dla Ogniwa.