Aspiryna dla roślin. Jak stosować aspirynę do oprysków? Ten popularny lek wzmocni rośliny i pomoże chronić je przed chorobami

Próbując unikać stosowania w ogrodzie agresywnej chemii, chętnie sięgamy po rozwiązania ekologiczne i szukamy alternatywnych metod ochrony roślin. Często korzystamy w tym celu z pomocy Internetu, gdzie można znaleźć mnóstwo „dobrych rad” i oryginalnych pomysłów na uprawę ogrodu. Wiele z nich to metody dość kontrowersyjne i nie sprawdzone w praktyce, jednak niektóre okazują się być całkiem interesujące. Należy do nich między innymi propozycja wykorzystania w uprawie roślin aspiryny, czyli popularnego leku przeciwbólowego, przeciwzapalnego i przeciwgorączkowego. Mogłoby się wydawać, że to absurdalny pomysł, bo przecież rośliny nie gorączkują i nie cierpią na stany zapalne, ale jak się okazuje, sprawa nie jest taka prosta.

Kwas acetylosalicylowy, potocznie nazywany aspiryną, to acetylowa pochodna kwasu salicylowego. Z kolei salicylany, czyli organiczne związki będące estrami kwasu salicylowego, to substancje naturalne wytwarzane przez rośliny jako ochrona przed chorobami, wirusami i bakteriami oraz czynnikami stresogennymi. Możemy znaleźć je w wielu roślinach, w tym między innymi w ziołach, owocach i warzywach, choć ich stężenie bywa różne (poziom salicylanów w tkankach roślin zwiększa się w sytuacjach stresowych). Do grona roślin zawierających szczególnie dużo salicylanów należą m.in. wierzby i wiązówka błotna, z których początkowo pozyskiwano kwas salicylowy do celów leczniczych (kora wierzby do dzisiaj ma zastosowanie w medycynie naturalnej jako środek przeciwgorączkowy i przeciwbólowy oraz preparat na stany zapalne stawów). Jeśli więc rośliny same wytwarzają ten związek, najwyraźniej jest on im do czegoś potrzebny.

Kwas salicylowy wzmacnia system odpornościowy roślin i pomaga im skuteczniej bronić się przed atakiem chorób i szkodników, a także poprawia ich odporność na niekorzystne warunki środowiskowe (np. suszę, wysoką temperaturę, mróz, obecność w glebie toksyn i metali ciężkich itp.). Jest także naturalnym regulatorem wzrostu i rozwoju roślin, wspomagającym ich najważniejsze procesy życiowe (m.in. gospodarkę wodną, fotosyntezę, oddychanie, pobieranie i przyswajanie składników odżywczych). Jeśli rośliny wytwarzają go zbyt mało lub wcale, stają się bardziej podatne na ataki chorób i szkodników, gorzej znoszą trudne warunki uprawy i słabiej się rozwijają.

Naukowcy badają więc możliwości zastosowania kwasu salicylowego w uprawie roślin, tym bardziej, że ilość dopuszczonych do użytku chemicznych środków ochrony z roku na rok jest coraz bardziej ograniczona. Próby z udziałem kwasu salicylowego szczególnie dobrze wypadają w przypadku roślin z rodziny psiankowatych (np. papryka, bakłażan, pomidor, ziemniaki), które dobrze reagują na opryski takimi preparatami, gdyż rzadziej zapadają na choroby, a także lepiej rosną i plonują.

Chociaż doświadczenia naukowców sugerują, że kwas salicylowy jest w ogrodnictwie bardzo przydatny, nie ma jasno określonych norm i sposobów jego stosowania, dlatego chcąc wykorzystać go we własnym ogrodzie, powinniśmy liczyć się z ryzykiem porażki, traktując aspirynę jako środek eksperymentalny.
Można rozpocząć próby od najczęściej polecanego stężenia roztworu aspiryny, czyli 1 tabletki na litr wody (środek należy dokładnie rozpuścić w letniej wodzie). Takim preparatem powinniśmy ostrożnie opryskiwać wybrane rośliny i uważnie obserwować, czy nie pojawią się na nich niekorzystne zmiany, gdyż zbyt duża dawka kwasu salicylowego może prowadzić do wystąpienia na liściach lub pędach brzydkich plam, przebarwień, a nawet poparzeń słonecznych. Nie wszystkim roślinom preparat przypadnie też do gustu, gdyż niektóre mogą być wrażliwe na jego działanie. Dlatego też kiedy tylko zaobserwujemy niepokojące zmiany, powinniśmy zmniejszyć stężenie preparatu do poziomu ½ tabletki aspiryny na 1 l wody lub całkowicie zrezygnować z oprysków.

Aspiryna może się nam przydać także w domu do przedłużania trwałości kwiatów ciętych. Wystarczy rozpuścić tabletkę w wodzie (polecane stężenie to 1 tabletka na 2 l wody), uzyskany roztwór wlać do wazonu i umieścić w nim kwiaty.